"Vote Smart" Lobbýhópar skora

Þann 5.mars síðastliðinn, skrifar Ágúst Ólafur Ágústsson, varaformaður Samfylkingarinnar ágætan pistil um “lobbýhópa” sem eru með öðrum orðum hagsmunasamtök, sem nota margvíslegar aðferðir til að að ná eyrum og athygli þingmanna og mynda þrýsting á þá til þess að þingmenn beiti sér fyrir ákveðnum málefnum.  Hér á eftir kemur pistill hans í heild sinni ;

“Lobbýhópar skora

Nú eru einungis rúmir 2 mánuðir eftir af kjörtímabilinu og það hefur ýmislegt drifið á daga mína sem þingmaður. En það var eitt sem vakti eftirtekt mína fljótlega eftir að ég settist á þing. Það voru áhrif hagsmunahópa eða svokallaðra lobbýhópa. Við þekkjum öll lobbýhópana sem við sjáum í bandarísku sjónvarpsþáttum en ég hefði aldrei trúað því að slíkir hópar þrifust raunverulega á Íslandi, hvað þá að þeir gætu hreyft við málum. Fyrsta sumarið mitt sem þingmaður byrjuðu tölvupóstarnir að flæða til mín með alls kyns erindi. Á þeim tíma kom fljótlega í ljós að einn ákveðinn hópur var meira áberandi en aðrir hópar. Þetta voru ekki útgerðarmenn eða bændur. Ekki heldur verkalýðshreyfingin eða kvenréttindasamtök. Það voru rjúpnaskyttur. Mjög reiðar rjúpnaskyttur. Þær áttu ekki orð yfir fyrirhuguðu veiðibanni á rjúpum og helltust yfir mann formælingarnar fyrir þessa stórhættulegu og ólýðræðislegu og jafnvel óíslenskulegu ákvörðun sem ég kom reyndar ekki nálægt. Svona hélt þetta áfram allt haustið þar til að nokkrir þingmenn úr nokkrum ónefndum flokkum guggnuðu og birtust með þingmál, rjúpnaskyttum í hag. En allt kom fyrir ekki og rjúpurnar sluppu þessi jól. Nú er auðvitað búið að afnema þetta veiðibann.Aðrir lobbýhópar eru meira hefðbundnir, og þeir, ykkur að segja, ná sínu fram. Aðrir hópar sem hafa ekki eins sterka málsvara verða því undir í kapphlaupinu um skattfé almennings. Áhrif lobbýhópa munu án efa aukast í íslenskri pólitík á næstu misserum.           

“Líkt og Ágúst segir í enda pistils síns, þá telur hann að að “Lobbýismi” muni aukast á næstunni. Ef einhver fylgist með bandarískum stjórnmálum, þá  verja fjölmargir hagsmunahópar gífurlegu fé til þess eins að hafa áhrif á skoðannir þingmanna. Mörg fjársterk samtök eru með “lobbísta” að störfum innan bandaríska þingsins til þess eins að ná “ personal contact” við þingmenn sem hafa völd og áhrif í ákveðnum málaflokkum.Gott dæmi um gífurlegan sterkan hagsmunahóp eru þau fyritæki sem stjórna oliu og gas iðnaðinum í Bandaríkjunum. Því miður er mikil tregða hjá bæði “House” og “Senate”  að hverfa til annarra orkugjafa að einhverju ráði. Það mun væntanlega breytast þegar stóru olíufélögin verða búin að sölsa undir sig þá tækni sem mun leysa ólíuna af hólmi næstu áratugi. Í lista sem sýnir fjármuni olíu-gas fyrirtækjana, sem notaðir voru til þess að styrkja flokkssjóði  ákveðinna þingmanna árið 2006, þá er í efsta sæti þingmaður frá Texas, Mr. Hutshision Kay Bailey (R-TX ) en hann fékk greiddar árið 2006, US $ 317.586,- Síðan eru 20 republikanar á topp 20 listanum. Samtals gera þetta 3.531.248,-  US.dollars   211 miljónir – 875 þús.

Í þessum topp 20-lista eru einungis Repuplikanar en yfir heildina þá greiddi gas og olíuiðnaðurinn einnig árið 2006  3.536.995,- U.S dollars til ákveðinna Demókrata. Getur eitthvað slíkt gerst á Íslandi !!   Nú þegar er orðið dýrt að fjármagna kosningabaráttuna á Íslandi.  Það er mikið fjármagn í umferð hér á Íslandi. Eru borgarbúar eða kjósendur landsbyggðarinnar að kjósa einstaklinga og flokka sem muna frekar eftir þeirri lögpersónu (fyrirtæki)  sem laumaði þúsundkallinum eða þess mun meira í síðasta kosningasjóð. E.t.v er þetta eitt af þessum málum sem má ekki ræða opinskátt. Allir þegja þetta í hel.  Í þessu málaflokki þarf almenningur að vera á varðbergi þ.s gífurleg barátta virðist vera um völd og hver fer með völdin í umboði fólksins. Því miður vill það oft gleymast hjá pólitíkusum, þangað til nokkrum vikum fyrir næstu kosningar þegar hinn almenni kjósandi verður fulgildur meðlimur í partýinu.   

Athugasemdir

[Þorsteinn Ingimarsson (IP-tala skráð) 12.10.2007 kl. 23:42]

Sagan segir að prófkjör Guðlaugs Þór hafi kostað um 20 milljónir . Þá eru menn að reikna miðað við standard verð á dálksentrimetrum í blöðum, mín. í sjónvarpi og svo eru það bæklingar og kosningaskrifstofa. Allt eru þetta reiknanlegar stærðir.

Þetta eru um 4 ára laun þingmanns. Það er svo spurning hvort menn leggi þetta út sjálfir og sætti sig að lenda á sléttu eftir 4 ár. Eða einhver annar borgar.  Vill sá svo ekki fá þetta endurgreitt?