Hávagögn

Fyrr í kvöld var viðtal við Björgólf Thor í hinum vinsæla Kastljós þætti RUV. Þar talaði hann um þann möguleika að íslendingar tækju upp svissneska frankann sem gjaldmiðil. Um þetta málefni, bloggaði ég fyrr á árinu eða þann 21.mars síðastliðinn.

Ég hef ekki heyrt einn einasta stjórnmálamann,fjölmiðil eða einstakling minnast á þennan möguleika fyrr en núna í kvöld.  E.t.v  hefur Björgólfur lesið þennan pistil minn, hvur veit !  Ég hallast þó frekar að því að þessum raunhæfa möguleika hafi skotið upp í kollinn hjá honum nýlega, enda íslenska krónan hreint og beint ónýtur gjaldmiðill sem lýtur stjórn erlendra vogunarsjóða (jöklabréf) en ekki íslenska seðlabankans eða annarra markaðsafla.

Hér á meðal okkar eru til miklir Evrópusinnar og þar á meðal eru allmargir alþingismenn sem vilja að við göngum strax til samninga við Evrópusambandið og tökum síðan upp evru sem gjaldmiðil. Þetta er því miður ekki raunhæf lausn og allt hjal um þetta draumórar og tímaeyðsla. Raunhæfasta lausnin fyrir okkar örsmáu þjóð er að semja við Svisslendinga og taka upp svissneska frankann, Það samningaferli ætti ekki að taka langan tíma. Þegar þessi skipan er orðinn að veruleika þá er ég fullviss um að “orðið” "EVRÓPUSINNI" falli niður dautt og verði ekki lengur með skiljanlega merkingu í íslensku máli.

Hér birti ég aftur greinina frá 21.03.2007.

 “Undanfarið hefur mikið verið rætt opinberlega um að Ísland ætti að ganga í Evrópusambandið og taka upp Evru. Fordómalaus og opinská umræða er nauðsynleg í þessu tilliti en jafnframt er ljóst að það mun líða mjög langur tími, þangað til að erindrekar Íslands taka sér búsetu í Brussel.  Staðreynd málsins er sú að Ísland uppfyllir ekki nema litin hluta af  grundvallarskilyrðum inngöngu í EB og þar falla undir m.a mikill viðskiptahalli og verðbólga. Það góða við málið er að við getum leiðrétt þetta, ef vilji er fyrir hendi . Það er því freistandi að segja já og amen enda er búið að sýna almenning fram á, að verðlag á matvælum er miklu hærra hjá okkur Íslendingum en í nágrannalöndunum og þetta á einnig við um  húsnæðislánin okkar. 

Nýlega reiknuðu tveir hagfræðingar, Bjarni Már hjá Samtökum Iðnaðarins og Ólafur Darri hjá A.S.Í, hvað íslenska krónan kostar okkur.  Þeir notuðu sem forsendur fyrir sinn útreikning 3 % vaxtamun á milli Íslands og EB en þess má þó geta að bankastjóri L.Í hefur nefnt nýverið að hann sé í kringum 2,20 %. Niðurstöður útreiknings hagfræðingana hljóðar upp á 37 miljarða vaxtaálag sem heimilin landsins þurfa að greiða  og við getum því kallað, vaxtaálag okkar vegna krónunnar. Þetta reiknast um krónur 500.000,-  fyrir venjulega fjölskyldu. Samkvæmt áðurnefndum útreikningum kostaði krónan fyrirtækjum í landinu einnig 35 miljarða á ári. Þetta er því samtals 72 miljarðar á ári sem fyrirtæki og einstaklingar greiða í vaxtaálag samkvæmt þessum forsendum. Einnig er áætlaður kostnaður við gengisvarnir sem nemur 5-28 miljörðum árlega. Líklegast þurfum við að búa við þessi skilyrði í 10 til 20 ár í viðbót þangað til þjóðin gengur í EB. Því miður hrýs mér hugur við skrifræðinu í Brussel og reglugerðunum. 

Það sem væri mesta kjarabótin fyrir lífskjör almennings og rekstur fyrirtækja er önnur mynt en krónan. Það er alltaf horft til Evrunnar og myntbandalags Evrópu í þessu sambandi og þá fylgir EB í pakkanum. Hvers vegna opnum við ekki augun fyrir fleiri möguleikum. Væri ekki raunhæfur möguleiki fyrir Íslendinga að taka upp Svissneskan Franka. Til þess að svo mætti verða, þyrfti að semja við Svisslendinga en af því höfum við talsverða reynslu í gegnum EFTA samstarfið um áratuga skeið. Svissneski frankinn er fimmti mikilvægasti gjaldmiðill heimsins á eftir dollara, evrunni, yeni og pundi. Í Sviss búa 7 miljónir manns og verðbólga er 1 % en verðbólgumarkmið svissneska seðlabankans eru 2%. Hagvöxtur er áætlaður 3 % fyrir árið 2007. Um 11 % af þjóðarframleiðslunni kemur frá fjármálageiranum. Hagkerfið er stöðugt og laust við allar öfgar. Svisslendingar neituðu aðild að EES samningnum 1992 en margir litu á þann samning sem biðstofu fyrir EB aðild. Þeir neituðu síðan aftur inngöngu í EB 2001. Í dag viðurkenna jafnvel skriffinnarnir í Brussel að það muni líða 10-20 ár í inngöngu Svisslendinga í EB. Fjármálageirinn í Sviss hefur verið mjög áhrifamikill í þessari umræðu og verið á móti aðild, þ.s það mundi að sjálfsögðu þýða endalok frankans. Væri ekki raunhæft að skoða þessa hugmynd fyrir alvöru, öllum á Íslandi til hagsbóta. Það er ljóst að krónan er að fara mjög illa með almenning og fyrirtækin í landinu. Það er einungis pólitísku vilji sem þarf og viljinn verður kannski til ef almenningur þrýstir á pólitíkusana. Ég sé allaveganna ekkert nema kosti við þessa hugmynd.

Kannski greiði ég 14 franka fyrir bíómiðann eftir 2-3 ár og lækka greiðslubyrðina af húsnæðisláninu um 280 franka á mánuði ásamt því að sjá lánsfjárhæðina lækka. Hvur veit. "         

Nýlega var ég staddur á Spáni. Það leiðinlegasta við að ferðast eru þessi hræðilega hörðu hóteldýnur sem verða þess valdandi að nætursvefninn verður ekki góður. Þetta rúm-dýnuvandamál virðist  vera sérstaklega slæmt hjá hótelhöldurum á Spáni og í Portúgal. Kannski er hótelstjórum í þessum löndum kennt í þarlendum hótel skólum að nauðsynlegt er að láta dýnuna endast í tvo-þrjá áratugi, eða jafnvel lengur !!  Ég hef aldrei heyrt í ferðamanni hæla rúminu sínu nema hann sé að koma frá Bandaríkjunum.  Hvað um það.  Þetta endaði allt með því að ég fór að finna fyrir verk í baki og þá voru góð ráð dýr eða kannski má segja ódýr. Ég skutlaðist inn í næsta apótek og óskaði eftir að fá að kaupa Voltaren Rapid. Ekkert mál, sagði yndisfagra afgreiðslustúlkan á góðri ensku. Hún lét mig hafa pakka með 40 töflum og ég pungaði út 2 evrum fyrir herlegheitin.

Fyrr í kvöld var ég að skoða netsíðu lyfjaafgreiðslunefndar, þar sem öll lyf eru verðmerkt en samkvæmt þessum gögnum,  þá kostar Voltaren Rapid verkjalyfið kr.678,- í heildsölu og verð frá apóteki er kr. 1.472,-  Þetta gera ca.16 evrur og að auki eru bara 30 töflur í pakkanum. Þannig greiddi ég fyrir 1 töflu kr.4,51 á Spáni en kr.49,0 á Íslandi.  Einnig ber að nefna að á Íslandi er þetta verkjalyf, lyfseðilskylt og þjónusta heimilislækna kostar sitt sem mætti þá í raun bæta ofaná 49,- krónu verðið.

Það má ljóst vera að verðlag lyfja og reglugerðir þar af lútandi er aðgerð sem þarf að fara í sem fyrst, neytendum til hagsbóta og síðast en ekki síst, til styrkar heilbrigðiskerfinu sem sífellt berst við stighækkandi kostnað, lokanir deilda og verri þjónustu.

Í tilefni dagsins set ég hér á bloggið, tvö ljóð eftir Jónas Hallgrímsson. Þessi ljóð eru tekin úr bók í minni eigu, sem er gefin út árið 1883 af hinu Íslenska Bókmenntafjelagi. Fyrsta útgáfa var prentuð 1847 og varð uppseld fljótlega.

             BÓSI.

Bósi ! geltu, Bósi minn !

en bíttu ekki,  hundur !

ella dregur einhver þinn

illan kjapt í sundur

Hafðu ekki á þjer heldra snið

höfðingja sem brosa,

en eru svona aptan við

æru manns að tosa.

    VINDVÍSA

Þegi þú, vindur !

þú kunnir aldregi

hóf á hvers manns hag ;

langar eru nætur,

er þú hinn leiðsvali

þýtur í þakstráum.

Jónas Hallgrímsson

Dagurinn í dag var stór og merkilegur í bæjarpólitík Reykjavíkur. Því miður hefur fráfarandi borgarstóri Sjálfstæðisflokksins, ofmetið styrk sinn og spilað “sóló” í REI málinu og neyddist síðan til þess að tala öðrum tungum undir lokinn, gefa eftir, þar sem yngra fólkið í flokknum sagði hingað og ekki lengra. Í öllum þessum málmiðlunum hjá kjörnum bæjarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins, þá gleymdist algjörlega að bera virðingu fyrir skoðunum Björns Inga, en hann var anzi valdamikill í málinu þ.s það vantaði bensín á farartækið en Björn gat sett bensín á tankinn en kaus að skilja alla farþeganna eftir í Höfða, þ.s borgarfulltrúar buðu upp í dans en sætasta stelpan á ballinu mætti ekki. Og síðan endaði dansleikurinn með reiði og miklum vonbrigðum eins og alþjóð veit. 

Þrátt fyrir ítrekaður spurningar frá stjórnanda Kastljós fyrr í  kvöld, hvort skipt verð um skipstjóra í brúnni hjá Sjálfstæðisflokknum, þá mun svo gerast næsta sumar. Þegar öldur tekur að lægja. Það væri allaveganna mjög skynsamleg í stöðinni. Mun ég biðja um einstakling sem ræðir við flokksmenn sína áður en fljótfærni og dómgreindarleysi tekur völdin. Foringja flokksins er nauðsynlegt að hafa heilbrigða tengingu við flokksmenn sína og mun ekki stætt á því að láta draga sig á asnaeyrunum af þröngsýnum hópi manna misvitra ráðgefanda.  

 Því miður hafa engin skoðanaskipti átt sér stað um mestu mistök Vilhjálms í borgarstjóra tíð hans, þar sem hann hlunnfór íbúa Reykjavikur um tugi miljarða fyrr á kjörtímabilinu með sölu á 45 % eignarhlut Reykvíkinga í Landsvirkjun, langt undir markaðsverði. En þessi misstök komu berlega í ljós þegar Geysir Green Energy kaupir í Hitaveitu Suðurnesja. Þar voru á ferð algjörlega dómgreindarlaus vinnubrögð og þau voru unninn undir sama verklagi og í REI málinu. Því miður voru nýju borgarfulltrúar sjálfstæðismanna ekki á varðbergi í því máli,  enda nýkomnir í valdastóla og Vilhjálmur, hinn margreyndi pólitíkus fór sínu fram líkt og hann ætlaði sér að gera í þessu máli REI.  Líklegast verður komið frost í jörðu næstkomandi sunnudag,  þegar Villi tekur skóflustunguna að nýju 120 íbúa blokkunum fyrir eldri borgara. Hann fær þá bara lánaða Heiðmerkur gröfu frá vini sínum úr Kópavogi, Hr.Gunnar Birgis, en þar er maður að verki sem lætur verkin tala.  Vonum að skóflustungan lukkist, og Gunnar þurfi ekki að rétta hjálparhönd   

Sjá grein um  sölu Landsvirkjunnar  hér á eftir ; “http://thorsteinni.blog.is/blog/thorsteinni/entry/331088/

Þegar Villi gaf hlut Reykvíkinga í Landsvirkjun

Á sínum tíma þegar Vilhjálmur seldi/ gaf Landsvirkjun hlut Reykvíkinga í Landsvirkjun þá birti ég eftirfarandi pistil á bloggsíðunni.  Fréttablaðið birti greinina  svo til óbreytta undir sínu nafni en það vakti þá bara meiri athygli á málinu.  Framganga Vilhjálms borgarstjóra í þessu máli og fleirrum vekja mann til spurninga um hvort hann sé hæfur til starfans. ???  Í stjórnartíð R- listans í Reykjavík ásældist ríkið með Sjálfstæðisflokkinn í fararbroddi eignarhlut Reykjavíkur í Landsvirkjun. Væntanlega með það að markmiði að eindavinavæða fyrirtækið þegar tíminn væri réttur.  Slitnaði uppúr þeim viðræðum þar sem R-listameirihlutanum fannst verðmat á eignarhluta sínum langt undir sannvirði. Minnihluti sjálfstæðisflokksmanna í borgarstjórn með Guðlaug Þór í fararbroddi mótmælti því ákaft að ekki skyldi gengið til samninga um söluna á grundvelli verðmats ríkisins á Landsvirkjun Eitt fyrsta verk nýs meirihluta sjálfstæðisflokksmanna í Reykjavík var að ganga frá sölu á eignarhlutanum samkvæmt mati ríkisins.  Verðið 27 milljarðar fyrir 45 % hlut Landsvirkjun.Geysir Green Energy kaupir í gær 15,23 % hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja á 7,4 milljarða.  Sem þýðir að verðmæti  Hitaveitu Suðurnesja er 48,6 milljarðar. Eigið fé H.Suðurnesja þann 31.12.2005 var 13,77 miljarður, væntanlega mun meira í árslok 2006 en þær tölur liggja ekki fyrir. Eigið fé Landvirkjunar í lok árs 2005 58 milljarðar, en í lok árs 2006 61,1 milljarður. I rauninni selt fyrir eigið fé Landsvirkjunar.  EBITDA Landsvirkjunar fyrir árið 2006 er 14,9 milljarðar. Ríkið greiðir upp kaupverðið á ca. 6 árum.Uppsett afl Landsvirkjunar að meðtalinni Kárahnjúkavirkjun er 4 sinnum meira en Hitaveita Suðurnesja. Þannig má segja með einfaldri þumalputtareglu að verðmæti Landsvirkjunar gæti verið um 200 milljarðar, en ekki 59 milljarðar eins og matið var hjá Reykjavíkurborg. Það er alveg kristaltært að hlutur Reykvíkinga í Landsvirkjun var seldur langt undir raunverði, svo langt að það jaðrar við að vera glæpsamlegt.  Ekki verður í fljótu bragði séð hvaða hvatir liggja að baki afleik þessum, en helst hallast maður að því að afhenda eigi fyrirtækið vel völdum aðilum fyrir lítið fé.Ætli það tengist eitthvað að Páll Magnússon nýr stjórnarformaður Landsvirkjunar er bróðir Árna Magnússonar hjá Glitni , sem er stór hluthafi í Geysir Green Energy.  Er smokkfiskurinn enn og aftur að?

Vatnið á Íslandi er eitt af því sem ég sakna mest þegar ég hef dvalist meira en  viku erlendis. Það er ekki einungis að maður þurfi að greiða fyrir vatnið erlendis, heldur jafnast ekkert á við það að drekka ískalt vatnið, beint úr íslenska krananum. 

Eins og ég hef áður bent á, þá verða vatnsréttindi sífellt verðmætari. Nú bendir ný og stórkostleg tækni, einnig til þess að land sem hefur aðgang að sjó, muni einnig verða verðmætara og þess mun ekki langt að bíða. 

Þessi tækni, ný eða gömul, er framleiðsla rafmagns með sjávarföllum (öldum). Í dag notar plánetan okkar 14.000 þús Twh af rafmagni, en talið er að virkanlegt afl í sjávarföllum sé 80.000 Twh. Tæknin sem er notuð, er ekki ósvipuð þeirri sem notuð er í vindmyllum, sem framleiða rafmagn, þ.s það eru notaðar svipaðar túrbínur. Ólíkt vindinum eru sjávarföllin mjög áreiðanleg til rafmagnsframleiðslu og engin sjónmengun er til staðar. Eins og staðan er í dag er þetta dýr framleiðsla en það mun breytast á skemmri tíma en við höldum. 

Bandaríkjastjórn hefur nýverið, sett ný lög sem heita  “Marine and Hydrokinetic Renewable Energy Promotion Act” sem leyfa fyrirtækjum að draga frá skatti fjárfestingar í sjávarfalla-iðnaðinum. Einnig hefur þingið veitt 50 miljónum dala árlega í rannsóknarstyrk. Í síðustu viku, byrjaði tilraunaverkefni með sjávarfalla rafmagnsframleiðslu í Cornwall á Englandi. Þetta verkefni mun sjá um 7500 heimilum fyrir rafmagni.  

 Eins og allir Íslendingar vita, þá búum við á eyju, umkringd Atlandshafinu. Þetta skapar okkur gífurlega möguleika í framtíðinni og er þó nóg af þeim fyrir.